ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Α. Αερόφωνα

1.ΦΛΟΓΕΡΕΣ ΚΙ ΣΟΥΡΑΥΛΙΑ

Η φλογέρα δεν είναι ένα μουσικό όργανο που επιτρέπει στον τσοπάνο να εκφράζει τα συναισθήματά του, σαν μοναδικό ψυχαγωγικό μέσο, μα είναι ακόμα αναπόσπαστο σύνεργό του στη δουλειά του, γιατί μ' αυτή διευθύνει το κοπάδι του λαλώντας ειδικό κάθε φορά σκοπό, ανάλογα με το τί επιζητεί δηλ. να σκαρίσει ή να σταλιάσει τα ζα του. Με τη λέξη φλογέρα ο τσοπάνος εννοεί γενικά όλα τα είδη των αυλών, όπως το καλάμι, τη νταρβίρα, τη βαρβάγκα, τη μαντούρα,τη τζαμάρα κ.α. Η διαφορά, μεταξύ τους έγκειται στο μήκος, καθώς και στη διάμετρο του σωλήνα.

2. Η ΓΚΑΙΝΤΑ



Η γκάιντα είναι τυπος τσαμπούνας. Η διαφορά προέρχεται από τα δύο μπιμπίκια που εδώ είναι τοποθετημένα μακριά το ένα από το άλλο και ο ασκός με τον οποίο κατασκευάζεται η γκάιντα είναι μεγαλύτερος από της τσαμπούνας.



3. ΖΟΥΡΝΑΔΕΣ


Στην Ελλάδα συναντούμε τρία μεγέθη του οργάνου αυτού το ζουρνά, μήκους 20 εκ, την πίπιζα, μήκους 32 εκ και την καραμούζα, μήκους 60 εκ. Οι ζουρνάδες κατασκευάζονται από σκληρό και στεγνό ξύλο καρυδιάς ή οξυάς.


4. Η ΤΣΑΜΠΟΥΝΑ


Η τσαμπούνα είναι κατ' εξοχήν ποιμενικό όργανο, διαδεδομένο προ παντός στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα, στα νησιά του Αιγαίου και λιγότερο στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Τσαμπούνια λένε και τα δύο μικρά καλάμια, τα μπιμπίκια, που παράγουν τον ήχο. Τα μπιμπίκια είναι τοποθετημένα σ' ένα τουλούμι κατασκευασμένο από κατσικοτόμαρο. Η τσαμπούνα είναι γνωστή με διάφορες ονομασίες ανάλογα με τον τόπο όπως ασκί, τσαμπουνοφύλακας, τσαμπουνάσκιο, ζαμπούνια, ασκομπαντούρα κ.α.


5. ΤΟ ΚΛΑΡΙΝΟ

Το κλαρίνο ήρθε στην Ελλάδα από την Ευρώπη στα μέσα του περασμέου αιώνα, μέσω των φιλαρμονικών συγκροτημάτων. Οι πρώτοι κλαριτζήδες μεταπήδησαν στο κλαρίνο από το ζουρνά ή την καραμούζα. Άλλοι πάλι από την φλογέρα έμαθαν πίπιζα και κατόπιν κλαρίνο.