ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ
κ. ΝΙΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, μουσικός, συνθέτης και ερμηνευτής
(από Σχοινούσα Κυκλάδων)
Ποια τραγούδια ακούγονται στην περιοχή σας;
Σε όλα τα νησιά ακούγονται νησιώτικα τραγούδια. Με κάποιες εξαιρέσεις. Σε μερικά νησιά ακούγονται και τα λαϊκά και τα μοντέρνα, ελαφρά τραγούδια.
Ποια μουσικά όργανα τα συνοδεύουν;
Στις Κυκλάδες έχουμε την ζυγιά, που αποτελείται από το λαούτο και από το βιολί. Στα Δωδεκάννησα ακούγεται το σαντούρι, το λαούτο και το βιολί. Στο Βόρειο Ανατολικό Αιγαίο επικρατεί το σαντούρι, το βιολί, το κλαρίνο, το ούτι, το τουμπελέκι. Σε αυτήν την περιοχή δεν έχουμε το λαούτο. Πιο συγκεκριμένα στην Μυτιλήνη έχουμε την κιθάρα, το βιολί, το τουμπελέκι, τα πνευστά, τα χάλκινα. Ο κύριος λόγος που εμφανίζονται τα χάλκινα στην Μυτιλήνη είναι γιατί έχουν μείνει κάποια στοιχεια από τούρκικη μπάντα. Συνεχίζοντας πηγαίνουμε στην Σαμοθράκη όπου ξαναβλέπουμε την ζυγιά να κυριαρχεί. Τώρα, μπορούμε να βρεθούμε σε ένα πανηγύρι και να δούμε και αλλά όργανα, όπως αρμόνιο, κ.λ.π.
Ποιοι μουσικοί και τραγουδιστές από το τόπο σας ασχολήθηκαν με την παραδοσιακή μουσική;
Κάθε μέρος έχει πάρα πολλούς σημαντικούς μουσικούς και τραγουδιστές. Είναι άξιο να σημειωθεί ότι οι παλιοί μουσικοί για να μάθουν ένα όργανο θα έπρεπε να πάνε σε κάποιον πιο παλιό οργανοπαίκτη. Έτσι ώστε να μάθουνε κάποια βασικά κομμάτια, μεγάλους σκοπούς, για να παίξουν στα πανηγύρια. Σε αυτά τα πανηγύρια εκτός από τα νησιώτικα ακούγονταν και κάποια λαϊκά, σουξέ, εκείνης της εποχής.
Υπάρχουν τώρα νέοι που ασχολούνται με την παραδοσιακή μουσική;
Βεβαίως και υπάρχουν νέοι που προσπαθούν να μάθουν και να παίξουν παραδοσιακά τραγούδια.
Εσείς πότε αρχίσατε ν’ ασχολείσθε με την παράδοση;
Έχω έξι γενιές παράδοση. Ο προπάππους έπαιζε λύρα, ο παππούς και ο πατέρας μου έπαιζε βιολί. Έτσι συνέχισα και εγώ την παράδοση. Σπούδασα στο Ωδείο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο. Από 15 χρονών άρχισα να παίζω στην Δόρα Στράτου. Ασχολούμαι πάρα πολλά χρόνια με την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών. Μια συλλογή από τέτοια τραγούδια είναι στο CD ‘Θαλασσινά περάσματα’ που συμμετέχει η Μαρίζα Κωχ. Επίσης έχω δημιουργήσει δύο δίσκους με τίτλους ‘Πέρασμα στην Αμοργό’(συμμετέχει η κ. Δόμνα Σαμίου) και ‘Πέρασμα στα Κύθηρα’, όπου καταγράφεται η μουσική παράδοση των περιοχών αυτών. Πολλά από τα τραγούδια μου έχουν γίνει πανελλήνιες επιτυχίες, όπως ‘Γιάντα να μην θέλεις γιάντα’ και το ‘Όπα όπα’. Έχω λάβει μέρος σε ένα διεθνές φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής, της UNESCO, όπου τιμήθηκα με το τρίτο βραβείο. Έχω διδάξει δημοτική μουσική στο UNIVERSITY OF SOYTHERN MAINE. Από το 1991, έχω ιδρύσει μια εταιρεία, την Κέρος. Ο σκοπός της ίδρυσής της είναι η πλήρης καταγραφή των παραδοσιακών μας τραγουδιών. Τέλος έχω δημιουργήσει την μουσική ομάδα Κέρος η οποία πραγματοποιεί πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Ποιο είναι το μέλλον της παραδοσιακής μουσικής κατά την γνώμη σας;
Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος για το μέλλον της μουσικής μας παράδοσης. Από την προφορικής μας αυτήν παράδοση θα μείνουν κάποια πρά
γματα, αλλά με μία άλλη μορφή, εν όψη της παγκοσμιοποίησης και τον πόλεμο που δέχεται η παραδοσιακή μας μουσική. Το μόνο αισιόδοξο είναι, ότι η μουσική μας παράδοση θα περάσει σε άλλα είδη μουσικής και από εκεί θα συνεχιστεί. Παρ’ όλα αυτά δεν θα είναι φανερή αυτή η αλλαγή, μόνο από ειδικούς. Θα υπάρχει κάποια συνέχεια, γιατί είναι νόμος, αλλά δεν θα είναι τόσο γνήσια. Η βυζαντινή μουσική, που αυτή είναι η μουσική μας, από τον 11ο αιώνα, έχει αρχίσει να εκφυλίζεται και όσο πάει εκφυλίζεται και περισσότερο. Πολλοί άνθρωποι έχουν βάλει την παραδοσιακή μας μουσική στα μουσεία, την παρουσιάζουν ως ένα μουσειακό είδος. Ουσιαστικά την έχουνε νεκρώσει. .Ελάχιστοι είναι εκείνοι που κρατάνε ζωντανή την παραδοσιακή μας μουσική, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο. Θέλει πάρα πολύ γνώση και θα πρέπει κάποιος να έχει και κάποια βιώματα,. πράγμα που τα νέα παιδιά δεν έχουν.
κ. ΝΙΚΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, μουσικός, συνθέτης και ερμηνευτής
(από Σχοινούσα Κυκλάδων)
Ποια τραγούδια ακούγονται στην περιοχή σας;
Σε όλα τα νησιά ακούγονται νησιώτικα τραγούδια. Με κάποιες εξαιρέσεις. Σε μερικά νησιά ακούγονται και τα λαϊκά και τα μοντέρνα, ελαφρά τραγούδια.
Ποια μουσικά όργανα τα συνοδεύουν;
Στις Κυκλάδες έχουμε την ζυγιά, που αποτελείται από το λαούτο και από το βιολί. Στα Δωδεκάννησα ακούγεται το σαντούρι, το λαούτο και το βιολί. Στο Βόρειο Ανατολικό Αιγαίο επικρατεί το σαντούρι, το βιολί, το κλαρίνο, το ούτι, το τουμπελέκι. Σε αυτήν την περιοχή δεν έχουμε το λαούτο. Πιο συγκεκριμένα στην Μυτιλήνη έχουμε την κιθάρα, το βιολί, το τουμπελέκι, τα πνευστά, τα χάλκινα. Ο κύριος λόγος που εμφανίζονται τα χάλκινα στην Μυτιλήνη είναι γιατί έχουν μείνει κάποια στοιχεια από τούρκικη μπάντα. Συνεχίζοντας πηγαίνουμε στην Σαμοθράκη όπου ξαναβλέπουμε την ζυγιά να κυριαρχεί. Τώρα, μπορούμε να βρεθούμε σε ένα πανηγύρι και να δούμε και αλλά όργανα, όπως αρμόνιο, κ.λ.π.
Ποιοι μουσικοί και τραγουδιστές από το τόπο σας ασχολήθηκαν με την παραδοσιακή μουσική;
Κάθε μέρος έχει πάρα πολλούς σημαντικούς μουσικούς και τραγουδιστές. Είναι άξιο να σημειωθεί ότι οι παλιοί μουσικοί για να μάθουν ένα όργανο θα έπρεπε να πάνε σε κάποιον πιο παλιό οργανοπαίκτη. Έτσι ώστε να μάθουνε κάποια βασικά κομμάτια, μεγάλους σκοπούς, για να παίξουν στα πανηγύρια. Σε αυτά τα πανηγύρια εκτός από τα νησιώτικα ακούγονταν και κάποια λαϊκά, σουξέ, εκείνης της εποχής.
Υπάρχουν τώρα νέοι που ασχολούνται με την παραδοσιακή μουσική;
Βεβαίως και υπάρχουν νέοι που προσπαθούν να μάθουν και να παίξουν παραδοσιακά τραγούδια.
Εσείς πότε αρχίσατε ν’ ασχολείσθε με την παράδοση;
Έχω έξι γενιές παράδοση. Ο προπάππους έπαιζε λύρα, ο παππούς και ο πατέρας μου έπαιζε βιολί. Έτσι συνέχισα και εγώ την παράδοση. Σπούδασα στο Ωδείο Αθηνών και στο Εθνικό Ωδείο. Από 15 χρονών άρχισα να παίζω στην Δόρα Στράτου. Ασχολούμαι πάρα πολλά χρόνια με την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών. Μια συλλογή από τέτοια τραγούδια είναι στο CD ‘Θαλασσινά περάσματα’ που συμμετέχει η Μαρίζα Κωχ. Επίσης έχω δημιουργήσει δύο δίσκους με τίτλους ‘Πέρασμα στην Αμοργό’(συμμετέχει η κ. Δόμνα Σαμίου) και ‘Πέρασμα στα Κύθηρα’, όπου καταγράφεται η μουσική παράδοση των περιοχών αυτών. Πολλά από τα τραγούδια μου έχουν γίνει πανελλήνιες επιτυχίες, όπως ‘Γιάντα να μην θέλεις γιάντα’ και το ‘Όπα όπα’. Έχω λάβει μέρος σε ένα διεθνές φεστιβάλ παραδοσιακής μουσικής, της UNESCO, όπου τιμήθηκα με το τρίτο βραβείο. Έχω διδάξει δημοτική μουσική στο UNIVERSITY OF SOYTHERN MAINE. Από το 1991, έχω ιδρύσει μια εταιρεία, την Κέρος. Ο σκοπός της ίδρυσής της είναι η πλήρης καταγραφή των παραδοσιακών μας τραγουδιών. Τέλος έχω δημιουργήσει την μουσική ομάδα Κέρος η οποία πραγματοποιεί πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.
Ποιο είναι το μέλλον της παραδοσιακής μουσικής κατά την γνώμη σας;
Δεν είμαι τόσο αισιόδοξος για το μέλλον της μουσικής μας παράδοσης. Από την προφορικής μας αυτήν παράδοση θα μείνουν κάποια πρά
γματα, αλλά με μία άλλη μορφή, εν όψη της παγκοσμιοποίησης και τον πόλεμο που δέχεται η παραδοσιακή μας μουσική. Το μόνο αισιόδοξο είναι, ότι η μουσική μας παράδοση θα περάσει σε άλλα είδη μουσικής και από εκεί θα συνεχιστεί. Παρ’ όλα αυτά δεν θα είναι φανερή αυτή η αλλαγή, μόνο από ειδικούς. Θα υπάρχει κάποια συνέχεια, γιατί είναι νόμος, αλλά δεν θα είναι τόσο γνήσια. Η βυζαντινή μουσική, που αυτή είναι η μουσική μας, από τον 11ο αιώνα, έχει αρχίσει να εκφυλίζεται και όσο πάει εκφυλίζεται και περισσότερο. Πολλοί άνθρωποι έχουν βάλει την παραδοσιακή μας μουσική στα μουσεία, την παρουσιάζουν ως ένα μουσειακό είδος. Ουσιαστικά την έχουνε νεκρώσει. .Ελάχιστοι είναι εκείνοι που κρατάνε ζωντανή την παραδοσιακή μας μουσική, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο. Θέλει πάρα πολύ γνώση και θα πρέπει κάποιος να έχει και κάποια βιώματα,. πράγμα που τα νέα παιδιά δεν έχουν. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου